dinsdag 10 april 2018

Een reis terug in de tijd



‘Je bent net uit jezelf wakker geworden, de dag die komt is nog ver weg…’
Als ik de Taoistische energie-oefening[1] van Maarten Houtman doe, hoor ik na deze openingszin, even later de volgende passage in zijn gesproken instructie langskomen:
‘Je maakt nu de oudste reis van de wereld, binnendoor, terug in de tijd, naar waar het begon toen je op aarde kwam en nog niets wist, maar wel alles wilde leren kennen, op je gemak, zoveel als prettig voor je was…’
De nostalgische toon van de woorden past wonderwel bij het niemandsland tussen slapen en waken waar je je dan in bevindt, een relatieve leegte – die anders snel opgevuld wordt door de niet-aflatende activiteit van je dagbewustzijn, met zijn herinneringsfragmenten, slogans, hersenspinsels…
Maar nu zijn de loomheid van de slaap en de onbestemdheid van de nieuwe dag nog de heersende stemming, soms even onderbroken door de herinnering van een droomfragment. Je bent weer de tabula rasa, daar waar nog de stilte heerst van vóór het begin … die er altijd al was, ‘toen je nog niets wist’.



Uit die leegte komt bij Maarten ‘de wil om te kennen’ op – de wens van bewustzijn…
Hij zei er dan vaak bij dat het voldoende is dat opkomend proces z’n gang te laten gaan, dat de mens met zijn kleine wil niet in staat is het te stimuleren – de term zelf is al een te grote eer…
Toch vraagt de kleine mens zich af: hoe kan die kracht in mij dan z’n weg vinden?
Op een vraag hierover antwoordde Maarten Houtman eens dat het de intentie is die het proces in gang houdt, ‘en niet meer dat heerszuchtige gedril’.
- Vraag: Je maakt tijdens de oefening een reis langs de inwendige organen van je lichaam, veronderstelt dat dan niet dat je toch telkens even je wil inzet?
- Maarten: Op een bepaald moment raak je in een proces waarin je van het ene orgaan naar het andere gaat, dat is niet iets wat jij voortdurend wilt. Dat onderscheid is er.
- Vraag: Maar als ik m’n wil uitschakel, val ik in slaap…
- Maarten: Dat wil zeggen dat je je aandacht verliest. Dat is het eigenlijk, je bent nog niet gewend aandacht te hebben zonder dat je het wilt.[2]

Aandacht hebben zonder dat ik het wil… Dat lijkt moeilijk, ik val in de vroege ochtend regelmatig onder de oefening in slaap…
Maar anderzijds … wat een uitdaging! Het gooit wel je hele leven overhoop…
Zal het dan toch waar zijn dat een ‘eenvoudige leven’ je daarbij helpt? En het verrichten van simpele handelingen, zoals het afwasje doen hier aan m’n aanrecht…
Daar zit ik dan, te ‘brainwaven’ achter de computer … hou daarmee op!

Maar wie weet … als ik morgen de ogen opsla, ben ik misschien wel uitgeslapen, glashelder.



[1] De adem- en energieoefening uit: Aanwijzingen bij de Tao-zen meditatie, uitg. Stichting ‘Zen als leefwijze’, 2001
[2] Ons tijdelijk tehuis, uitg. Stichting 'Zen als leefwijze', 2018. Speciale uitgave ter gelegenheid van de Viering 100e geboortedag Maarten Houtman

Geen opmerkingen:

Een reactie posten